PK (2014)


Hint sinemasıyla tanışmama Aamir Khan vesile olmadı ama 3 Idiots 'la birlikte hayatıma öyle bir girdi ki, Hint filmlerine bakış açım değişti diyebilirim. Aamir ile tanışmamızdan sonra eski filmlerinin çoğunu izlemeye çalıştım. Daha sonra da elbette yeni filmleri beklemeye geldi sıra. Yaptığı, oynadığı filmlerin konusu ne olursa olsun mutlaka bir mesaj içeriyor olması dikkatimden kaçmış değil. Kısacası oynayacağı filmi ince eleyip sık dokuyor. Bu Aamir Khan 'dan az film izlememize neden olsa da iyi film izlememiz için birer fırsat haline geliyor. 


Dhoom 3 'ü sinemada izledikten sonra PK in haberiyle daha da mutlu olmuştum. Afişi ve fragmanıyla ilginç bir film olacağı her halinden belliydi. 
Başrolü Anushka Sharma ile birlikte oynaması hoşuma gitti. Jab Tak Hai Jaan filmiyle sevmeye başlamıştım. Seçim iyiydi bana göre.

Spoiler yapmadan konusuna değinmek istiyorum. Aamir Khan yani PK bir uzaylı ve tek başına dünyaya indiriliyor. Üzerinde mekiğiyle iletişim kurabileceği bir verici haricinde hiçbir şey yok. Bir şekilde bu vericiyi kaybediyor ve vericisini bulmak için aramaya koyuluyor. PK vericisini önüne gelene sormaya başlıyor ve herkesten aldığı cevap aynı oluyor : Allah bilir...
Dünya hakkında hiçbir bilgisi olmadığı için bu sefer başlıyor Allah 'ı aramaya...

Aamir Khan 'a yakışan, ondan beklediğim bir film ve karakterdi PK. Beni şaşırtmadı. Cool rolün yakıştığı kadar -hatta bazen daha çok- yakışıyor şapşal karakterler bu adama. 
Ah bir de o gözleri yok mu?! Normalde de bu kadar dışarıda mı merak ettim. İzlerken benim gözlerim acıyormuş gibi hissettim :)


Anushka Sharma 'yı bu filmde de sevdim. Rolüne ve filmdeki sevdiği çocuk Sarfaraz ( Sushant Singh Rajput ) 'a çok yakıştırdım. Romantik komedi bir filmde bu ikisini başrol görmeyi çok isterim.

Din içerikli bir konusu olduğu ve Aamir Khan 'ın da müslüman olduğunu bildiğimiz için sonunu nasıl bağlayacaklar diye ekstra merakla izledim. Ancak hiç kimseyi üzmemeye, kırmamaya çalışarak bağlanmış sonu gayet mantıklı ve güzeldi.


Uyarı: İzlerken çok yerde kendinizi kahkaha atarken bulabilirsiniz. Bunun yanı sıra duygusal sahneleri de göz ardı edemem :) Umarım sizler de benim kadar beğenirsiniz filmi.
Şimdiden iyi seyirler dilerim izlemeyenlere... İzleyenlerin de yorumlarını beklerim.

Sevgiler...



3 yorum:

  1. Komikti ve hüzünlü, göz dolduran sahneleri de vardı ama ben pek beğenmedim açıkçası. Din ile ilgili önemli bir noktaya parmak basmış ama olayda sana düşünecek bir şey bırakmıyor. Aksine soruyu da kendi soruyor cevabı da kendi veriyor. İzleyiciyi kendi gobi düşünmeye zorlayan bir film. Özellikle sondaki patlama sahnesi filmin dışında kalan, alakasız bir sahneydi. Tam bir duygu sömürüsü olarak konulmuş. Iste böyle düşünüp sorunları halletmezseniz sizi de patlatırlar bir gün gibi bir şey olmuş. Bir de filmde açık bir deistlik mesajı vardi ki bu mesajı da benimseyemedim haliyle. Kısacası komedi ve aşk kısmı (özellikle sonu) iyiydi ama mesaj verme, izleyicilerin kafasında bir ışık yakma konusunda başarısız olmuş. Bir de Amir Khan bir şey yeyip duruyordu filmde, dudagina bulaşıyordu, kırmızı ruj gibi duruyordu aynı. O da görsel olarak beni çok rahatsız etti :)

    YanıtlaSil
  2. Haklisin. Yine de inanci bu kadar zayif bir toplum için bir nebze olsun dine yaklastirabilir, en azindan ben ne yapiyorum dedirtebilir belki de insanlara.
    Evet o yedigi şeyin ne olduğunu ben de cok merak ettim surekli ruj gibi dudaklarinda. Hatta jajangmyun a benzettim. :) Sonradan öğrendim bir arkadaşımdan Hindistan'da çok kullanılan bir uyuşturucuymuş.

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Tasarım:Sawako Kuronuma